Γύρω στις 6¨45, Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009,
"Σήμερα βρίσκομαι στο σταυροδρόμι μιας αίθουσας, ένας κιθαρίστας βρίσκετε στη μέση αυτής και γύρω του θεατές. Πολλοί θεατές. Άλλος σε καρέκλα καθισμένος και άλλος στο πάτωμα. Άλλος μέσα από χρυσοστόλιστα κάδρα και άλλος σε υποστήριγμα στον τοίχο. Άνθρωποι αιώνων μαζεύτηκαν τριγύρω του να τον ακούσουν. Άνθρωποι από χρώμα και φως που σιωπηλοί χρόνια τώρα ασάλευτοι εκτίθενται σε τόσα μάτια. Σήμερα η τιμητική δεν είναι δική τους. Για μια φορά τούτος ο χώρος φιλοξενεί κόσμο που αδιαφορεί για αυτούς, που το βλέμμα τους μελετά άλλα πορτρέτα. Μελετάει δάχτυλα που τσιμπητά χορεύουν στα τάστα μιας κιθάρας. Σαν να είναι ευαίσθητα τόσο. Σαν από φόβο μη βάλει παραπάνω δύναμη και τα ραγίσει. Με προσοχή σχεδόν ακουμπά τα δάχτυλά του για λίγο και ύστερα τα απομακρύνει πάλι. Κι όλοι εμείς, ταυτόχρονα θεατές και εκτεθειμένοι, όλοι εμείς, σαν αυτά τα πορτρέτα των τόσων αιώνων πίσω στον χρόνο που χάνονται, στεκόμαστε ακίνητοι και απολαμβάνουμε από τα δάχτυλα του μουσικού λίγο Astor Piazzolla. "
Κάθε Παρασκευή βράδυ, γύρω στις 6¨30-7"30 η Εθνική Πορτρετοθήκη του Λονδίνου διοργανώνει δωρεάν συναυλίες και μουσικά δρώμενα μέσα στο χώρο της πινακοθήκης. Πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα στους πίνακες και στα αγάλματα του μουσείου. Αυτή την Παρασκευή παρακολουθήσαμε τον Fabricio Mattos έναν Βραζιλιάνο κιθαρίστα να παίζει μια σειρά από παραδοσιακές και κλασικές μελωδίες στην κιθάρα.
Joseph Ferrer- Nocturne
Hector Villa-Lobos- Prelude n. 01
2 Folk Spanish Songs- Torija, El noi den la Mare
Isaac Albeniz- Milonga del Angel, Verano Porteno
Fabricio Mattos- Poetica n. 04, Homage to Barrios
Port-Pourri Brazilian choros
"Σήμερα βρίσκομαι στο σταυροδρόμι μιας αίθουσας, ένας κιθαρίστας βρίσκετε στη μέση αυτής και γύρω του θεατές. Πολλοί θεατές. Άλλος σε καρέκλα καθισμένος και άλλος στο πάτωμα. Άλλος μέσα από χρυσοστόλιστα κάδρα και άλλος σε υποστήριγμα στον τοίχο. Άνθρωποι αιώνων μαζεύτηκαν τριγύρω του να τον ακούσουν. Άνθρωποι από χρώμα και φως που σιωπηλοί χρόνια τώρα ασάλευτοι εκτίθενται σε τόσα μάτια. Σήμερα η τιμητική δεν είναι δική τους. Για μια φορά τούτος ο χώρος φιλοξενεί κόσμο που αδιαφορεί για αυτούς, που το βλέμμα τους μελετά άλλα πορτρέτα. Μελετάει δάχτυλα που τσιμπητά χορεύουν στα τάστα μιας κιθάρας. Σαν να είναι ευαίσθητα τόσο. Σαν από φόβο μη βάλει παραπάνω δύναμη και τα ραγίσει. Με προσοχή σχεδόν ακουμπά τα δάχτυλά του για λίγο και ύστερα τα απομακρύνει πάλι. Κι όλοι εμείς, ταυτόχρονα θεατές και εκτεθειμένοι, όλοι εμείς, σαν αυτά τα πορτρέτα των τόσων αιώνων πίσω στον χρόνο που χάνονται, στεκόμαστε ακίνητοι και απολαμβάνουμε από τα δάχτυλα του μουσικού λίγο Astor Piazzolla. "
Joseph Ferrer- Nocturne
Hector Villa-Lobos- Prelude n. 01
2 Folk Spanish Songs- Torija, El noi den la Mare
Isaac Albeniz- Milonga del Angel, Verano Porteno
Fabricio Mattos- Poetica n. 04, Homage to Barrios
Port-Pourri Brazilian choros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου